Dataverhalen 2.0 - dit is voortaan een kletsnieuwsbrief

Welkom bij Dataverhalen 2.0!

Na 6 nieuwsbrieven ging ik op vakantie, vergat ik linkjes te verzamelen en had ik er eigenlijk al geen zin meer in. En dus stierf Dataverhalen een stille en vroegtijdige dood.

In de kerstvakantie heb ik eens nagedacht, en tot de volgende conclusie gekomen: het lijkt me nog steeds leuk om een nieuwsbrief bij te houden, maar niet volgens zo'n strak format, waar ik elke week enorm veel relevante info voor moet verzamelen. Bovendien: de brieven die ik zelf graag lees werken ook niet zo. Dus tijd voor een revamp.

De nieuwsbrief bestaat voortaan uit een onregelmatig verschijnende wisselende collectie interessante informatie. (Lekker vrijblijvend, he?)

Dingen waar ik vrolijk van word zullen er ongetwijfeld vaak in voor blijven komen (inclusief babydieren), maar het kan ook Een goed artikel dat ik las zijn. Of Een interessant cijfer. Of zelfs Een overpeinsing.

Het wordt wat persoonlijker, wat ik spannend vind, maar het ook leuker maakt. Ik las dat ‘kletspodcasts’ razend populair zijn, dus misschien wordt Dataverhalen dan mijn kletsnieuwsbrief. We gaan het zien!

Het was een vraag bij De Slimste Mens: Wat weet je over Miami? Eén van de antwoorden: de stad in Florida is voor tachtig procent Spaanstalig.

Dat verbaasde me: tachtig procent is echt heel veel. Maar het blijkt waar. En in de VS zijn er meer van zulke majority-minority areas, waar de groep die nationaal gezien in de meerderheid is (witte Amerikanen) lokaal juist een minderheid vormen, waaronder de staten Texas en Californië.

En dan het meest fascinerende getal: over een jaar of twintig vormen witte Amerikanen in de hele VS naar verwachting niet meer de meerderheid. Het zou daarmee volgens Wikipedia het eerste land zijn waar de dominante groep een minderheid wordt. (Nu lijkt me dat niet helemaal fair: de huidige witte Amerikanen zijn tenslotte niet de oorspronkelijke bevolking van de VS.)

Ik weet niet zo goed waarom dit gegeven mij zo fascineert. Als ik er even op doorfilosofeer dan zegt het me dat de mens nog altijd een nomadische soort is, en de wereld nog altijd in beweging is. Bevolkingen hebben zich sinds het ontstaan van de mens verspreidt, verplaatst en vermengd. Het is makkelijk te denken dat de wereld nu netter in landen met (min of meer) heldere grenzen verdeeld is, maar dat past toch niet bij de aard van de mens. En in een optimistische bui zegt het me dat de vluchtelingenangst van populistische politici kansloos zal blijven.

(Zo'n optimistische blik vond ik deze week ook in de nieuwsbrief van Pepijn Vloemans: hij beschrijft juist de kansen en voordelen van migratie, en geeft een paar interessante boekentips over dit onderwerp.)

Misschien ken je het boek Grip van Rick Pastoor. Deze oud-productbaas van Blendle legt in dat boek zijn efficiente methode uit om je taken en doelen de baas te blijven. Ik vond het inspirerend, ook omdat Rick in zijn boek en op Twitter enorm transparant is over hoe hij dingen aanpakt.

Eén van de dingen die ik na het lezen van dat boek ben gaan doen, is mijn mail weer zinvol maken. Ik was altijd degene met 20.000 ongelezen mails en een grote chaos, maar nu heb ik me uitgeschreven voor bijna alles, zodat de mail die ik nu krijg bijna altijd relevant is (en anders schrijf ik me direct alsnog uit).

Een paar keer per dag check ik mijn mail. Met bijna elke mail doe ik direct iets, zoals weggooien, opslaan, reageren of doorsturen. Alle mail die blijft staan, daar moet ik nog iets mee. Lezen als ik wat meer tijd heb, of reageren met een bestand dat op mijn laptop staat, zoiets. Mijn inbox is dus ook een todo-list. Een mail zit er nooit langer dan een paar dagen in. En als mijn inbox leeg is, is mijn hoofd dat ook.

Op basis van Grip maakte ik deze week ook een jaarplan. Dan denk ik na over wat ik leuk en belangrijk vind in mijn leven, waar ik het afgelopen jaar blij van werd (begonnen met een cursus Spaans, meer geleerd over Formule 1, bloemen geplant op mijn balkon, een podcast begonnen met collega’s van de SvJ, etc) en wat ik juist minder leuk vond (te veel bankhangen, weinig leuke dingen met vrienden gedaan, nieuwsbrief laten sterven).

Met die inzichten op zak heb ik nagedacht over wat ik de komende maanden (meer) zou willen doen. Bijvoorbeeld: een bouldercursus volgen, de website lanceren die ik aan het bouwen ben en bordspelletjes spelen met mijn zus. Je zou het goede voornemens kunnen noemen, maar het is wat concreter dan ‘meer sporten’ of iets dergelijks.

Nog een uitkomst van mijn uurtje plannen: als ik moe ben, heb ik vaak geen energie om te verzinnen wat ik wil doen. En dus ga ik bankhangen met een suffe serie. Om dat te bestrijden heb ik een lijst gemaakt van zo'n 30 dingen die ik leuk vind en die weinig energie kosten. Zo hoef ik op zo'n verveelmoment alleen iets uit de lijst te kiezen, en niet zelf na te denken. Of het ergens op slaat, moet ik gaan ontdekken, maar hopelijk helpt het.

Tot zover mijn nieuwsbrief-nieuwe-vorm. Ik hoor graag wat je ervan vond. Je kunt feedback geven door te reply'en of hieronder op ‘Ja’ of ‘Nee’ te drukken. (Of door te unsubscriben natuurlijk, minder leuk voor mij maar wel een duidelijk antwoord.)

Dank voor het lezen een een fijne dag/week/maand/jaar!