Heel eerlijk: ik snak echt naar een fatsoenlijke werkdag. ’s Ochtends lekker vroeg beginnen en dan de hele dag rammen. Laat staan een hele week werken. Het voelt als een rijkdom uit een vervlogen leven. We moeten het doen met een verknipt schema, en met één of meer kinderen thuis is het een grote uitdaging om nog iets van je werk te maken. Dat was ook helder in de verschillende dagschema’s die ik kreeg. Sommigen verdelen de dag in blokken van 2 uur en werken om-en-om. Veel mensen met kinderen werken halve dagen. Een enkeling werkt om de dag, maar dan wel een hele dag. Ik begon met het werken in de middag, maar sinds vorige week wisselen we de ochtend en middag ook een beetje af. We leverden wat in aan voorspelbaarheid, maar we merkten dat we werken in de ochtend allebei erg waarderen en dat zo elkaar een beetje gunnen. Experimenteer dus met de manier waarop je je dagen verdeelt. Hoe houd je het vol? Welk schema geeft je de juiste aandacht voor thuis én nog zoveel mogelijk energie voor je werk?
Als er iets fascinerend is aan deze tijd, is dat hoe wendbaar we zijn als dat nodig is. En tegelijk ook hoe snel we in een nieuwe situatie weer patronen aanbrengen. Die voorspelbaarheid bespaart energie. Maar het is ook een valkuil: onze nieuwe routine hoeft niet het meest effectief te zijn.
Ik vind het trouwens alsnog leuk om te horen hoe jij je week invult. Miste ik nog een mooi inzicht waar meer mensen misschien mee geholpen zijn? Deel het gerust.
Heb een fijne week,
Rick
PS Snuggere Zaken staat niet stil: ik heb een hoekje in m’n slaapkamer gevonden waar ik met Reinier tussen de bedrijven door nog een artikel kan bespreken. Vanochtend hebben we het over één van m'n favoriete onderwerpen:
e-mail.