Een experiment waard, vind ik. Shreyas zegt: niet elke taak is even belangrijk en vereisen eenzelfde aanpak. Hij verdeelt taken over drie bakjes:
-
Leverage: dit zijn de taken die jou en je werk fundamenteel vooruit helpen. Die je in potentie x10 kunnen laten gaan.
-
Neutral: de taken in deze categorie moeten gewoon goed gebeuren, maar zijn niet de moeite waard om op een perfectionistische manier eindeloos bij te vijlen.
-
Overhead: dingen die wel degelijk moeten. Niet omdat ze je vooruit helpen maar omdat ze om een andere reden essentieel zijn. Administratie is een typisch voorbeeld.
Een paar observaties over dit raamwerk:
- Ik vind het mooi dat het een stap verder gaat dan de Eisenhower-matrix. Eigenlijk is de Eisenhower-matrix terug te brengen tot: maak tijd voor wat belangrijk/niet-urgent is, de rest regelt zich vanzelf. Maar vaak zijn er gewoon heel veel zaken in die categorie, en dan is het alsnog lastig sorteren. Deze indeling kan tot frisse inzichten leiden.
- Het onderscheid tussen categorieën Leverage en Neutral helpt om je eigen inzet af te bakenen. Voor Leverage taken loont het om alles uit de kast te halen. Bij Neutral kun je prima volstaan met een voldoende. Shreyas koppelt classificering slim aan investering in uren, later in zijn Twitter-draadje.
- Niet-belangrijk/urgent heeft vaak als oplossingsrichting ‘stoppen of delegeren’. De categorie Overhead is behulpzaam, want er is altijd werk dat in deze categorie valt, dat gewoon moet gebeuren maar nooit belangrijk genoeg is. Met de Eisenhower-aanpak kan het zomaar zo zijn dat overhead eindeloos wordt uitgesteld en zo vanzelf echt urgent en irritant wordt.
Ik ga mijn taken en agenda-items de komende weken eens op deze manier classificeren en zien wat dat voor impact heeft. Misschien heb jij er ook baat bij, om dat eens eenmalig of een tijdje te doen. Benieuwd naar jouw ervaringen.
Heb een fijne week,
Rick
