#Inspiratie => United for Better Business - Editie #37

Lieve allemaal,

Wat een toestand nou weer. Ik dacht dat we er coronawise wel zo’n beetje waren. Echt, ik dacht dat we alleen een radicaal ander kabinet nodig hadden om ons een beetje de goede richting op te duwen, maar niets blijkt minder waar. En dan is het buiten ook nog grijs en druilerig.

Toevallig had ik net deze week op aandringen van de jongste puber al mokkend toegegeven aan haar verzoek of ik niet wat meer aan positive thinking zou kunnen doen (denk: de kerstdagen zijn leuk!). Het was een beetje de dag die je wist dat zou komen aangezien ze nogal optimistisch van aard is, maar toen hadden we de ‘persco’ nog niet gehad.

Enfin. Achteraf kan ik me wel voor de kop slaan dat ik vorige week niet gewoon iets bij elkaar ben gaan tikken, dan had ik deze week een lekker korte versie over de schutting kunnen gooien. Kijk, ik weet best dat ik dat nu ook best kan doen, tenslotte ben ik de queen van mijn eigen castle, maar ik wil het jaar 2021 effekes netjes afronden. En graag vandaag.

We (ik) schrijven op dit moment editie #37. Wie had dat gedacht, hè? Bijna een jaar nadat ik met deze digitale uitlaatklep begon, kunnen we twee dingen concluderen: corona én Mark Rutte zijn er nog. Ik had het ook liever anders gezien, zoveel mag duidelijk zijn, maar we moeten het er mee doen. En ja, zo aan het eind van het jaar zijn we heel wat illusies armer, maar ook een Rembrandt van 175 miljoen euro rijker. En dat is natuurlijk ongelofelijk goed nieuws. Want waarom zou je geld geven aan theaters, muziekzalen, musea en andere culturele uitspattingen, als het ook naar de familie Rothschild kan?

Goed, ik heb dus veel zin in kerst.

Geheel in mijn nieuwe positive mood wens ik graag jullie een fijne pre-kerstweek, alvast een heerlijke kerst (jeeeej!) en zeker ook een geweldig oud en nieuw. Ik zie jullie vast wel weer ergens in januari, op welke manier dan ook. Wie weet met een businessmodel, doelgroep en doel, maar in elk geval met mondkapje en booster.

Laten we deze vrolijke week eens beginnen met wat ‘must-follow’ accounts op Twitter. Hoewel ik mezelf zo min mogelijk laat zien bij de digitale dorpspomp, is het - als je goed zoekt - nog altijd een bron van veel leuks. Allereerst hebben we daar @Huisdoktertim, een huisarts en ‘justitieel arts’ die vandaag in gewone mensentaal uitlegt hoe het nou precies zit met dat vaccineren. En dat is fijn, want Jaap van Dissel – die ik overigens heel hoog heb zitten - had daar tijdens de ‘persco’ duidelijk wat meer moeite mee. De huisdokter legt aan de hand van de strijdkrachten (en hun opleiding) heel helder uit hoe een vaccin (en de booster) werkt en hij snapt ook dat wij idiote filmpjes, gifjes en foto’s nodig hebben om het een beetje beeldend binnen te laten komen. Mocht je nog iets interactiefs willen bedenken voor deze Zoom-kerst, ik zeg: maak eens een leuke Kahoot van zijn uitleg.

En dan hebben we nog het fijne account How Can I Make This About Me? (check ook even de header!). Nee, maar echt. Neem er de tijd voor – die heb je nu genoeg – of kijk in elk geval even naar alle voorbeelden van ‘met-Max-Verstappen-selfies’. Hoewel die van David Pinto over het overlijden van Professor Hofstee (zie het bericht op 21/11) ook mijn goedkeuring krijgt.  

Eerder duwde ik jullie al eens richting het Twitteraccount van Monica Lewinski. Mocht je mijn dringende tip toen niet hebben opgevolgd – no pressure – dan heb je ook voor haar nu alle tijd. Fijn hoor! Lees ook zeker haar artikel in de Vanity Fair, september 2020: The Forgotten F-word in the Pandemic. Hierin pleit ze voor meer aandacht voor onze mentale gesteldheid tijdens deze pandemie - die F staat overigens heel keurig voor Feel.

Mijn mentale gesteldheid knapt altijd behoorlijk op van veel sporten - yep, lekker dus als alles weer dichtgaat. En dan hoor ik jullie zeggen: je kan toch gewoon lekker gaan hardlopen? En dan zeg ik: zeker kan dat, maar liever zou ik nu fanatiek gaan spinnen, want daar knapte ik jaren geleden enorm van op. Je fietst je helemaal het leplazarus op verschrikkelijke muziek en bent dan na afloop helemaal gelukkig omdat er 1000 calorieën zijn weggefietst. In een uur!

Al lange tijd stond er daarom ook een artikel over Peloton in mijn ‘nog te delen’ lijst klaar voor jullie. Het spinfietsmerk (zoals het artikel in Entrepreneur zegt: het is meer een ‘tech company’), heeft al een tijdje mijn aandacht. Vanwege dat fietsen en die calorieën, maar ook omdat hun businessmodel vrij briljant is: je koopt een peperdure (> $2000) spinningfiets voor thuis en daar koppel je dan een app (OnePeloton) aan met een abonnement van $ 39 per maand. Vervolgens kun je met die app duizenden lesjes doen vanuit huis, waaronder (live) groepsklasjes inclusief leaderboard en de mogelijkheid om high fives aan mededeelnemers te geven. Rijke, zwangere (of onlangs bevallen) vrouwen waren ten tijde van het artikel groepsgewijs en ingedeeld op postcodegebied, enorm fanatiek aan het fietsen. Een hype at home, zeg maar.

Eigenlijk leek het me een goed plan om de eerste Peloton Cycling Studio in Nederland op te zetten. Maar zoals dat gaat met al mijn écht goede plannen: het kwam niet verder dan die ene gedachte. Ik heb toen wel een (goedkopere!) spinningfiets gekocht die nu boven door huisgenoot B., de echte fietser hier in huis, wél wordt gebruikt. Ja, nu ik het zo opschrijf vind ik mezelf ook best een beetje dom.

Oh en ik zou het bijna vergeten te vertellen, maar in And just like that de ‘reboot’ van Sex and the City, hier volgens mij nog niet te zien via HBO Max (spoiler alert) valt Mr Big dood neer na zijn duizendste, jawel, Peloton-klasje.

Nu er niks anders op zit dan weer veel te wandelen, is het wel fijn dat er zoveel aanbod is van prachtige podcasts. Ga bijvoorbeeld lekker op pad met ‘De Drie van Rijswijk’. Deze serie is gemaakt door Anna Korterink, dochter van wijlen misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink, die zich in de jaren tachtig bezighield met deze aanslag in Rijswijk. Drie jongens (32, 29 en 20 jaar), leden van een bandje, werden toen vermoord in hun oefengebouw – overdag was het de werkplek van de Bevrijdingsraad voor Suriname en van de redactie van Weekkrant Suriname. Ik schrok hier en daar behoorlijk van alle verhalen. Allereerst natuurlijk omdat die moorden zo vreselijk zijn. Twee jongens overleven de aanslag en hebben indertijd vrij gedetailleerd kunnen vertellen wat er is gebeurd. Maar ik schrok ook omdat het nog altijd niet is opgelost en - zoveel wordt ook wel duidelijk - ook niet opgelost gaat worden. Terwijl iedereen weet uit welke hoek het kwam. Vreselijk toch? De reden waarom Anna deze podcast maakt is trouwens ook bijzonder, ga maar luisteren.

Verder wilde ik jullie ook zachtjes richting de nieuwste afleveringen van Een soort god duwen. De serie over René, de kungfu-leraar die onlangs werd veroordeeld tot dertig maanden cel (hij gaat in beroep). In de aflevering van 1 december bezoeken de twee makers René zelf, in zijn seniorenwoning. Impressive hoor. In mijn zoektocht naar wat ga ík nu eigenlijk doen met al die dingen die ik aan het uitproberen ben, zoals ook een podcast, weet ik in elk geval zeker dat ik dit soort series nooit zal maken. Diep respect voor deze leuke vrouwen die zich met enorm veel geduld een weg banen langs al die ingewikkelde mannen.

Graag jullie aandacht voor (deep fake) Mark, Hugo, Jaap & Diederik. Ook ingewikkelde mannen, maar dan weer op een heel andere manier. Check die solo van Hugo, mensen!

Lieve allemaal, ik vond het fijn dat jullie ook deze nieuwsbrief weer hebben gelezen. Natuurlijk is er nog veel meer te delen, maar wat in het vat zit etcetera.

Als je er vrolijk van bent geworden, weer zin hebt in de week die komen gaat of je hebt een kijk-, luister- of wat voor tip dan ook, laat het me weten. Alleen een duimpje mag ook! Alles mag joh.

Wie weet wat 2022 ons allemaal gaat brengen.

Stay positive, ik doe het ook!