Sinds de verkiezingen van vorig jaar raast een debat over wat de Trump-stemmers werkelijk drijft. Is het economische achterstand of spelen raciale sentimenten een hoofdrol?
De typische Trump-kiezer is vaak neergezet als een vertegenwoordiger van de witte arbeidersklasse uit de vergane industriegebieden in het Midwesten of de verpauperde mijnstreken in de Appalachian Mountains, die de slachtoffers zijn van de globalisering. Dat stereotype suggereert dat vooral economische motieven de belangrijkste drijfveer waren voor Trump-stemmers.
Maar is dat wel zo? Uit
onderzoek is al gebleken dat de Trump-stemmer (mediaan jaarinkomen $72.000) aanzienlijk welvarender was dan de Clinton-stemmer ($61.000). Als economische motieven een belangrijke stemmentrekker waren voor Trump, waarom stemden zwarte Amerikanen en latino’s uit de arbeidersklasse massaal op de Democraten?
In zijn
longread voor tijdschrift The Atlantic (
The Nationalist’s delusion) maakt Adam Serwer korte metten met de mythe van de Trump-stemmer uit de arbeidersklasse. Als er iets de Trump-stemmers verbond, was het vooral hun witte identiteit. Als je de witte bevolking onderverdeelt in vijf inkomensklassen, zie je dat de Trump in alle economische lagen won, van arm tot rijk.
“Trump won white voters at every level of class and income. He won workers, he won managers, he won owners, he won robber barons. This is not a working-class coalition; it is a nationalist one.”
Het grootste aandeel witte kiezers had Trump niet bij de twee laagste inkomensklassen, maar juist bij de middenklasse die tussen de $50.000 en $100.000 per jaar verdient. Niet bepaald de slachtoffers van globalisering.
The specific dissonance of Trumpism—advocacy for discriminatory, even cruel, policies combined with vehement denials that such policies are racially motivated—provides the emotional core of its appeal. It is the most recent manifestation of a contradiction as old as the United States, a society founded by slaveholders on the principle that all men are created equal.“
Serwer gaat in zijn analyse nog een stap verder. Het is niet zozeer het inkomen of opleidingsniveau wat de stem op Trump heeft bepaald. Nee, zo stelt hij, raciale sentimenten zijn de grote beslisser geweest.
"When social scientists control for white voters’ racial attitudes—that is, whether those voters hold “racially resentful” views about blacks and immigrants—even the educational divide disappears. In other words, the relevant factor in support for Trump among white voters was not education, or even income, but the ideological frame with which they understood their challenges and misfortunes. It is also why voters of color—who suffered a genuine economic calamity in the decade before Trump’s election—were almost entirely immune to those same appeals.”