Republikeinen en Democraten drijven hun gevecht over Neil Gorsuch tot het uiterste. Mitch McConnell, leider van de Republikeinen in de Senaat, zegt dat hij genoeg senatoren achter zich heeft om de nuclear option in te zetten. 

Met een nuclear option voldoet een simpele meerderheid in de Senaat voor de benoeming van Gorsuch voor het Supreme Court. Democraten kunnen dan niet langer een filibuster kunnen gebruiken om hem te blokkeren. McConnell maakte ook bekend dat de eerste stemming morgen al plaatsvindt.

LEESTIPS
- Wat zijn een filibuster en de nuclear option? Lees deze heldere uitleg.
- De nuclear option zou een slotakkoord zijn op een proces dat al veel langer is ingezet. Partijpolitieke overwegingen zijn de afgelopen twintig jaar een steeds grotere rol gaan spelen in de benoemingen voor het Hooggerechtshof, constateert de Washington Post. 
- Werd het niet eens tijd om de filibuster af te schaffen? Commentator Chris Cillizza vindt van wel. 

Alles in Washington is een partijpolitiek gevecht tegenwoordig. Zo ook de nasleep van de (vermoedelijke) gifgasaanval in Syrië waarbij tientallen burgers om het leven kwamen. Trump haalde hard uit naar de regering van Assad, maar zei in een korte verklaring dat de aanval ook het gevolg was van het falende beleid van Obama. 

Obama had tijdens zijn presidentschap verklaard dat de inzet van chemische wapens een “rode lijn” was. Zou president Assad die overschrijden, dan was Amerika gedwongen om militair in te grijpen. In 2013 gebruikte Assad gifgas in een buitenwijk van Damascus, waarbij 1500 mensen om het leven kwamen. Obama greep niet in.

Maar wat betekent Trumps verklaring voor zijn positie? Is de aanval van gisteren wél een rode lijn voor de huidige president? Zoals bij veel onderwerpen is Trumps standpunt over Syrië een grabbelton aan (vaak tegenstrijdige) opvattingen. In 2013 zei Trump herhaaldelijk dat Amerika Assad niet moest aanvallen. 

Ook tijdens verkiezingscampagne zei Trump dat Amerika maar beter kan wegblijven uit Syrië. Nu verwijt hij Obama dat hij niet hard genoeg heeft opgetreden tegen Assad. Intussen volgt het Witte Huis gewoon Obama’s militaire strategie bij de strijd in Syrië. 

Susan Rice, de Nationale Veiligheidsadviseur van president Obama, ligt onder vuur van Republikeinen. De aanleiding voor alle ophef is dit bericht. Rice zou de inlichtingendiensten om de identiteit van Trump-medewerkers hebben gevraagd die als “bijvangst” opdoken bij het afluisteren van buitenlandse officials. 

De namen van Amerikanen worden standaard verhuld in de onderzoeksrapporten, maar in bepaalde omstandigheden mogen die “ontmaskerd” worden (als bijvoorbeeld de nationale veiligheid in het geding is).

Conservatieve media suggereren nu dat Rice het lek is achter een serie onthullingen over de contacten van Trump-medewerkers en Russische functionarissen. De National Review spreekt al van een schandaal van Watergate-achtige proporties.

Rice ontkent dit alles ten stelligste. In een interview met MSNBC zei ze dat het binnen haar bevoegdheden als Nationale Veiligheidsadviseur lag om te vragen naar de “ontmaskering” van Amerikaanse namen (de inlichtingendiensten kunnen overigens dat verzoek weigeren). Rice benadrukt dat “ontmaskeren” niet hetzelfde als lekken.

LEESTIPS
- Hier een heldere uitleg van het begrip “ontmaskering”.
- Lees dit verhaal voor een goede ontleding van het MSNBC-interview van Rice.
- Volgens de New Yorker was het de zoveelste poging van het Witte Huis de aandacht af te leiden van het ware verhaal: de Rusland-connecties van Team Trump.
- Dit was het meest gewogen commentaar over de hele kwestie. Volgens de Weekly Standard heeft zowel Obama als Trump wat uit te leggen.

Obamacare maakte een einde aan de praktijk waarbij verzekeraars zieke patiënten of mensen met een chronische aandoening (de zogeheten pre-existing conditions) konden weigeren. Dit onderdeel van Obamacare is bijzonder populair en Republikeinen hadden beloofd deze specifieke bepaling te handhaven in hun nieuwe wetsvoorstel dat Obamacare zou vervangen. 

De eerste poging om Obamacare te ontmantelen mislukte, maar de Republikeinen zijn nu druk bezig met een tweede wetsvoorstel. In dat nieuwe voorstel zit volgens de New York Times een belangrijke wijziging. Onder druk van de Freedom Caucus is de bescherming voor mensen met pre-existing conditions eruit gehaald. Ook willen de Republikeinen de afzonderlijke staten meer vrijheid geven bij het implementeren van Obamacare. 

Maar hoe serieus is deze poging? De Republikeinen zijn diep verdeeld over de hervorming van de gezondheidszorg. Voor de gematigde vleugel ging het oorspronkelijke voorstel te ver, voor de Freedom Caucus ging het juist niet ver genoeg. Die tegenstelling is nog steeds niet overbrugd. Volgens Politico zijn de Republikeinen geen stap dichter bij een oplossing gekomen. 

Aan de vooravond van het bezoek van de Chinese president Xi Jinping aan Amerika lopen de spanningen tussen Noord-Korea en de Verenigde Staten verder op. Noord-Korea lanceerde gisteren een raket in het oosten van het land. De lancering volgt op een rakettest van Noord-Korea die plaatsvond tijdens het bezoek van de Japanse premier Abe in februari.

 Minister Tillerson van Buitenlandse Zaken reageerde met een ultrakorte (en enigszins merkwaardige) verklaring op het incident. “The United States has spoken enough about North Korea. We have no further comment.”

Eerder op de dag verklaarde een woordvoerder van het Witte Huis dat “the clock has run out for North Korea”. Hij waarschuwde dat nu “alle opties” op tafel liggen. In een interview met de Financial Times riep Trump China op om Noord-Korea in het gareel te krijgen. “China moet beslissen of het ons wil helpen of niet. Als China de problemen met Noord-Korea niet oplost, dan doen wij het wel.”