Zelden zoveel aandacht gezien voor de Nederlandse verkiezingen in de Amerikaanse media. Verschillende keren prijkte een verkiezingsverhaal uit de Low Countries op de voorpagina’s van Amerikaanse kranten. In de nasleep van de Brexit-revolte en de overwinning van Trump gaat natuurlijk veel aandacht uit naar ‘Gurt’ Wilders.
De
New York Times noemt Wilders de
“reclusive provocateur” en een
“uncompromising verbal bomb thrower”. De krant ziet de uitslag in Nederland als een voorbode voor verkiezingen in Duitsland en Frankrijk. De New York Times vroeg Nederlanders hun ervaringen over immigratie te delen. Het leverde 2.300 reacties en
dit verhaal op. De krant schreef verder (
hier en
hier) over de Amerikaanse steun die de PVV kreeg.
De
National Review ziet het open immigratiebeleid als de grootste blunder van opeenvolgende Nederlandse regeringen. Het roemt de verdiensten van ons land: Nederlanders zijn pioniers in kapitalisme, individuele vrijheid en religieuze diversiteit.
“Waar zouden we zijn zonder Nederland?”, vraag het conservatieve weekblad zich vertwijfeld af. Maar Nederland had beter de grenzen kunnen sluiten voor moslims, zo stelt schrijver Bruce Bawer.
Foreign Policy spreekt over het
Wilders Effect. Het maakt niet uit of de PVV-leider de grootste partij wordt of niet, constateert het tijdschrift. Zijn invloed op de Nederlandse politiek is immens.
“The Islam-hating provocateur isn’t going to be the next prime minister of the Netherlands. But he’s already won.”
BuzzFeed benadrukt Wilders’ mix van politieke standpunten, die op veel Amerikanen merkwaardig overkomt. Zo combineert de PVV-leider een hard anti-immigratiestandpunt met zijn steun voor homorechten. Het is een combinatie die in de ultrarechtse hoek in de VS niet voorkomt.
“The man who turned gay rights into a weapon in a war against Muslims”, kopt de nieuwssite.
Wat mij betreft kwam het beste verhaal van Matt Steinglass, de buitenlandchef van
The Economist, die enkele jaren in Nederland heeft gewoond (dan zie je dat het loont om buitenlandcorrespondenten te hebben). Door zich enkel op Wilders te concentreren, missen de buitenlandse media
het grotere verhaal over Nederland, schrijft hij.
“The broader story in the Netherlands is one of popular frustration with the normal process of governance. That will make it hard to run the country no matter how the vote turns out.”
Ook zakenkrant
Wall Street Journal kwam met
een vergelijkbare analyse. “Deze verkiezingen gaan veel meer dan alleen de opkomst van populisme. Alle discussies over populisme ten spijt, het grotere verhaal is de stabiliteit van de Nederlandse politiek.”