Bijna op de kop af verliet ik drie jaar geleden tegen mijn zin dit geweldige nieuws- en opinieblog. Kwaadaardige krachten zorgden er destijds voor dat Geenstijl zich moest herbronnen en eenvoudige zzp'ers als ondergetekende kostte dat de kop. Terwijl er met wederzijdse weemoed afscheid werd genomen, was ik er van overtuigd dat de roze jongens en meisjes het zouden overleven. “Losgerukt van de grillen van bangige Vlaamse investeerders, rekenend op de gunst van de lezer en die van de wel moedige adverteerder”, schreef ik in die 389ste en laatste Bassiehof. En zo geschiedde (en rommelde ik hier lekker verder).