Een simpele duif op een blauwe achtergrond - Nieuwsbrief #12

Dag beste lezer,

“Don’t judge a book by its cover,” luidt het Engelse gezegde. Toch laat ik een boek meestal links liggen als de boekcover en de bijhorende flaptekst mij niet overtuigen. Daarom schonk ik aan beide onderdelen de nodige aandacht. In deze brief belicht ik hoe de cover tot stand kwam.

Ik heb het geluk dat ik door mijn job wel wat ervaring heb met grafisch ontwerpen en ook zo over alle software beschik. Niet alleen het verhaal, maar dus ook de cover is van eigen makelij.

Voor wie niet goed heeft opgelet in de catechese, even een opfrissing: de witte vredesduif komt uit het Oude Testament. Noah, gestrand met zijn ark, liet een duif los om op zoek te gaan naar het vasteland. Het beestje keerde terug met een olijftak in zijn snavel. Zo wist Noah dat de zondvloed, en daarmee een periode van onrust, achter de rug was. Sindsdien kondigt de komst van een witte duif een vredevolle periode aan.

Dirk, het hoofdpersonage in mijn boek, ziet wereldvrede als iets dat hij kan bekomen door er voldoende geld tegenaan te gooien. Vandaar de beslissing om het olijftakje te vervangen door een bankbiljet. In mijn ogen leek dat wel een intrigerend beeld dat mensen zou overtuigen om de flaptekst even te bestuderen.

Hierboven zie je de eerste schets die ik met een digitaal tekentablet maakte. Best trots op!

Ook achter het kleurenpallet zit een weloverwogen concept. Ik vond de cover van Zomerhuis met zwembad van Herman Koch een goede referentie van waar ik naartoe wilde: een simpele visual op een felgekleurde achtergrond. De duif moest wit zijn, dat is een vredesduif immers altijd, dus dat kleur stond al vast.

Het specifieke blauw van de achtergrond is niet willekeurig gekozen. Zonder al te veel over het plot te willen verklappen: het is de officiële kleur van een internationale organisatie die veelvuldig in mijn boek aan bod komt 😉.

Iemand vroeg me waarom ik geen briefje van 500 euro in de snavel van de vredesduif getekend had. 500 euro is toch veel indrukwekkender dan 50? Ook daar is over nagedacht. De verklaring vind je in de kleurtheorie. Briefjes van 500 hebben een paarse kleur, die van 50 zijn oranje/geel. Het blauw van de achtergrond contrasteert beter met oranje/geel dan met paars (dat dichter op het kleurspectrum ligt), waardoor bijvoorbeeld gele tekst beter leesbaar wordt op een blauwe achtergrond. Vandaar dus de keuze voor het oranje bankbiljet van 50 (dat overigens ook terugkomt in de snavel, de ogen en de pootjes van de duif). Dat paars ook de kleur is van een middelmatige voetbalclub uit het Brusselse heeft er misschien ook wel iets mee te maken 😊.

Voilà, dat was in een notendop het verhaal achter mijn cover. Ik heb hem met veel plezier gemaakt, hopelijk doet hij jou zin krijgen om het boek open te slaan!

Tot volgende week,

Tijs