Trouw: 'Langdurig psychotische patiënten kunnen wel degelijk herstellen' (#15)

Welkom bij het Stoorzender Journaal. De wekelijkse nieuwsbrief van Stoorzender de Podcast. Iedere week lees je hier het laatste nieuws uit de wereld van de geestelijke gezondheid en zie je wat er in de media verschijnt over dit onderwerp. Nieuwsgierig? Meld je aan en ontvang het journaal iedere week in jouw postbus!

Morgen verschijnt een nieuwe aflevering van de podcast met Vera over trichotillomanie.

Deze is te beluisteren via je favoriete podcastapp. Voor meer informatie ga naar stoorzenderpodcast.nl/podcast

Afgelopen week werd er regelmatig gesproken over de werkdruk in politiek Den Haag. Drie prominente politici hebben tijdelijk hun taken neergelegd en steeds meer wordt duidelijk hoe hoog de werkdruk onder politici is. Thijs Launspach is psycholoog en schrijver van het boek ‘Fokking druk’. In NRC bespreekt hij dat in Den Haag nu pas duidelijk wordt wat op veel andere plekken al veel langer zo is. 

Thijs zegt dat als we van de burn-outepidemie af willen een volgend kabinet werknemers beter moet beschermen tegen chronische (werk)stress. 

Het hele artikel is hier te lezen. 

Een kind in nood wacht gemiddeld 44 weken op hulp. Dit blijkt uit onderzoek van Het Vergeten kind dat in mei dit jaar uitkwam. Jeugdzorg is al langer een kopzorg voor hulpverleners en politici, door Corona zijn de problemen alleen maar groter geworden. 

De wachttijden zijn zo lang omdat er een toename is in het aantal jongeren met complexe problemen, daarnaast zit er ook een oorzaak bij budgetplafond bij gemeenten en zorgaanbieders. Zij zijn veel tijd kwijt aan administratieve taken. 

Uit het onderzoekt komen onder andere de volgende (schrijnende) cijfers:

·   81% van de kinderen heeft moeten wachten op jeugdzorg. 

·   Van de uit huis geplaatste kinderen heeft 56% op een minder passende plek moeten wonen, omdat de juiste plek te lang wachten was. 

·   Het was voor de meeste kinderen van tevoren onduidelijk hoe lang ze moesten wachten (88%) en waarom (56%). Dat maakt de wachttijd extra onzeker. 

·   Een ruime meerderheid van de kinderen (68%) voelt zich gespannen over de wachttijd.

·   98% van de hulpverleners ziet de lange wachttijden als een groot probleem. 

·   De helft van de hulpverleners (48%) signaleert dat de wachttijden toenemen door (de maatregelen rondom) corona.

Er is dringend verandering nodig zegt ook directeur van Het Vergeten Kind Margot Ende: ‘Nog altijd kom ik jongeren tegen die uit huis zijn geplaatst, al zes keer zijn door verplaatst en van wachtlijst naar wachtlijst gaan. Waarom accepteren we dat nog?’.

Voor het hele rapport, klik hier. 

Zo’n veertig procent van de patiënten met langdurige psychotische aandoeningen zoals schizofrenie, herstelt tegen de maatschappelijke verwachting in behoorlijk goed. Dit blijkt uit onderzoek gepubliceerd in The Britisch Journal of Psychiatry. Trouw schreef hier deze week over.

Voor het onderzoek zijn 2327 mensen in behandeling bij GGZ-instellingen in Noord-Nederland gevolgd. Elf jaar in totaal werd er gekeken naar symptomatisch als persoonlijk en maatschappelijk herstel. Zo’n 40 procent van de deelnemers is op bijna alle vlakken hersteld, soms voor een korte maar vaak ook lange periode. De studie is voor de herstelbeweging een steuntje in de rug. Hoofdonderzoeker Stynke Castelein: ‘Dit zijn keiharde cijfers. Er gaat ontzettend veel potentieel verloren. Deze mensen kunnen veel meer dan tot nu toe was aangetoond.’ 

In Nederland zijn er ruim 200.000 patiënten met ernstige psychiatrische aandoeningen. ‘Deze groep heeft vaak wel zorg nodig om stabiel te blijven, maar dat betekent niet dat ze nooit meer kunnen werken of studeren. Werkgevers zijn bang dat deze mensen snel uitvallen, maar uit het onderzoek blijkt dat juist 90 procent een jaar later nog steeds even goed hersteld is.’ Aldus Castelein. 

Het hele onderzoek is hier te lezen. Het artikel van Trouw kun je hier terugvinden. 

Vorig jaar zat Charlotte Bouwman dagenlang in de gang van het ministerie van Volksgezondheid, om aandacht te vragen voor de wachttijden in de psychiatrie. Sinds september krijgt ze eindelijk de zorg die ze nodig heeft voor haar dissociatieve stoornis, na 3 jaar wachten. Haar protest echter heeft nog weinig structurele verbetering gebracht.

Het duurde lang voordat Charlotte de juiste diagnose kreeg en vervolgens stopte de kliniek met de behandeling waarvoor ze al 2 jaar op een wachtlijst had gestaan. Toen het erop leek dat ze bij een andere instelling weer onderaan de wachtlijst moest beginnen, kon ze niet anders dan in actie komen. Zittend op de vloer van het ministerie van Volksgezondheid maakte ze de pijnlijke situatie in de GGZ duidelijk. 

Mensen die complexe zorg nodig hebben zijn niet aantrekkelijk om te behandelen, legt Charolette uit. Ze bieden vaak zorg die gericht is op één specifieke diagnose. ‘Dat soort behandelingen heb ik ook gehad. Maar die behandelingen pakten niet de kern aan, maar één onderdeel. Ik had meer nodig: opnames, crisiszorg en vaak bellen. De zorg die ik vraag is duurder dan dat ze van een verzekeraar krijgen. Mensen zoals ik willen ze dan liever niet, omdat ik niet in een van hun pakketten pas.’

Staatssecretaris Blokhuis heeft na aanleiding van haar actie aangekondigd om complexe gevallen beter te behandelen, maar veel is er dus nog niet veranderd.

Maandag zendt Pointer een aflevering uit over hokjesdenken in de psychiatrie om 22.15 op NPO2.

Lees het volledige interview met Charlotte Bouwman hier.

Al minstens acht jaar worden er klachten ingediend bij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugs over ggz-instelling Compass. Afgelopen maand werd onthuld dat Koos Föllings, oprichter en eigenaar van Compass, zich jarenlang ten onrechte voordeed als psychotherapeut en recent veroordeeld is voor stalking. Nu blijkt dat er verschillende meldingen zijn gedaan over gebrekkige zorg in zijn instelling. De eerste melding dateert al uit 2013 en gaan onder andere over grensoverschrijdend gedrag, gebrekkige zorg en declaratiefraude.

Het hele fragment is hier te horen.