Ja, er komen meer robots. En ja, ook onze apparaten, huis, auto’s, stad - you name it - gaan slimmer worden. That’s a good thing, volgens econoom Jeremy Rifkin. In zijn boek ‘The Zero Marginal Cost Society’ (al uit 2014, maar ik kwam het nu pas op het spoor) stelt Rifkin dat big data in combinatie met slimme apparaten straks genoeg informatie creëren om de economie vrijwel zelfstandig te laten functioneren. Weg met het kapitalisme (ik berichtte trouwens al eerder over een andere economiejournalist die ook gelooft dat het ‘Byebye kapitalisme’ is). Over uiterlijk 40 jaar krijgen we een economie waarin de marginale kosten van energie, communicatie en transport praktisch nul zijn en er bijna geen arbeid meer nodig is. Luister hier naar een 10-minuten samenvatting van zijn ideeën (en let vooral niet op de verschrikkelijke cliché beelden). 

Er zijn meer mensen die geloven dat we in een economie van overvloed terecht gaan komen, zoals de jongens van Studio Monnik die op hun site allemaal interessante stukken schrijven over de post-growth society, waarin de nadruk verschuift van ‘hebben’ naar ‘zijn’. Kortom: door die robots en data gaan we eindelijk aan een stukje zelfontwikkeling toekomen. Of we gaan ons natuurlijk geweldig vervelen. 

‘Ik denk, dus ik ben’ jubelde Descartes vele jaren geleden. Nou, deze uitspraak heeft zo langzamerhand wel z'n uiterste houdbaarheidsdatum bereikt, zo schrijft hoogleraar cognitieve neurowetenschap Peter Hagoort in een voorpublicatie van het boek ‘Machines die denken’. 

Kennis is volgens hem tegenwoordig steeds minder aan een individueel brein gekoppeld is. Wij outsourcen onze kennis aan machines en maken steeds meer gebruik van gecomputeriseerde denkkracht. Gedistribueerde intelligentie, zo noemt Hagenoort het. Een ontwikkeling die hij met de opkomst van kunstmatige intelligentie alleen nog maar groter ziet worden. 

“Hoewel kennis ook in het verleden het product was van een gemeenschap van breinen, was de rol van het individu daarbij doorslaggevender dan heden ten dage het geval is. De enkele persoon die het verschil maakt wordt steeds zeldzamer. Doorslaggevende bijdragen van genieën als Newton en Einstein zijn verschijnselen uit een afgesloten verleden. De rol van gedistribueerde intelligentie zal alleen nog maar verder toenemen dankzij het ontstaan van een symbiotische relatie tussen natuurlijke en kunstmatige intelligentie”. 

Dit is wel even een foto-serie die je moet bekijken voor je dagelijkse glimlachmoment. In ‘Skeletons in de Closet’ duikt de Oostenrijkse fotograaf Klaus Pichler achter de schermen van het Natural History Museum in Wenen. En vindt daar een beer in de lift, een vliegende dinosaurus in het berghok, een groepje cobra’s naast de dossierkasten en een zeer ijdele das. Pichler benadrukt overigens in zijn beschrijving dat het museum niet onzorgvuldig omgaat met het archiveren van stukken die niet direct worden tentoongesteld, maar dat het door ruimtegebrek nu eenmaal genoodzaakt is tot creatieve oplossingen. 

Twee reclamemannen die een carrière-switch maken naar taxidermist (lees: beestjes opzetten) en onlangs hun complete tentoonstelling verkopen aan niemand minder dan überkunstenaar Damien Hirst. Ja, er zijn minder bizarre levensverhalen te verzinnen dan die van het duo Sinke en Van Tongeren. Maar wat een foto’s levert het op! ‘Unknown Poses’ is een groeiende collectie foto’s van veelal opgezette vogels, drijvend in zeepsop in bijzondere poses. Het levert een enorm esthetisch schouwspel op van beelden die tegelijk een prachtige verstilling uitstralen. Momenteel kun je de foto’s bekijken in galerie Kahman in Amsterdam. (Dank aan collega Tracy Metz voor de tip!). 

…twee minitips: 

* Een ongelofelijk verhaal van een journalist die de kans kreeg om de Grande Dame van de mode - ontwerper Rei Kawakubo -  te interviewen maar daarin compleet gesaboteerd werd door notabene het grootste modemagazine van de wereld. 

* Lernert&Sander’s nieuwste werk voor de Boring Collection van Lensvelt is weer bizar tof. 

Fijn weekend!