Jaaa, nu heb ik wel je aandacht he? Ok, laat het me even uitleggen, want aan random clickbait doen we natuurlijk niet in deze nieuwsbrief.
Aandacht is fundamenteel erotisch volgens Crawford, omdat échte aandacht je dus dwingt je te richten - zelfs te verlangen naar - iets buiten jezelf:
The ancient insight that human beings are, fundamentally, erotic beings, beings who long to transcend their own boundaries, has been denied by our philosophy of autonomy, which is a philosophy of radical self-sufficiency. By recognizing our erotic nature, the world becomes available to us again because we allow ourselves to be drawn to it. Attention is erotic by nature.
Wat Crawford betoogt, is dat we moeten beseffen dat zaken - en dat kan technologie zijn, maar ook andere mensen - kunnen dienen als een autoriteit omdat ze onze aandacht structureren. Dat klinkt voor ons moderne liberale mensjes heel eng, want mijn god, dat is toch de ultieme bedreiging…externe dingen die macht over je hebben, waaraan je je zelfs vrijwillig overgeeft. Maar juist door je ‘submissive’ op te stellen kun je vrijheid vinden:
[…] genuine agency arises not in the context of mere choices freely made (as in shopping) but rather, somewhat paradoxically, in the context of submission to things that have their own intractable ways, whether the thing may a musical instrument, a garden, or the building of a bridge.
De motorrijder, de monteur, de glasblazer, de hockeyspeler…ze moeten zich allemaal onderwerpen aan de werkelijkheid zoals ie is - de krachten en beperkingen van hun lichaam, het materiaal of de auto die ze moeten repareren.
En juist door je over te geven aan de werkelijkheid buiten jezelf, kun je niet alleen ‘the real reclaimen’, maar heb je uiteindelijk ook de meeste controle, dus autonomie, dus vrijheid:
When you exist outside of such ecologies, by contrast, you lose this agency and your world is instead shaped for you by other, often mechanistic means — be it Facebook’s newsfeed or the algorithm Niantic Labs deploys to locate Pokemon on your block.