View profile

CTRL ALT DELETE #55: Email apneu: 80% kans dat jij hier ook aan lijdt

Revue
 
Goedemorgen beste lezer, Vind je het niet gek dat als we het hebben over de invloed van technologie,
 

CTRL ALT DELETE

December 24 · Issue #56 · View online
CTRL, ALT, DELETE is een tweewekelijks openbaar notitieboekje waarin je mee kunt lezen met de aantekeningen die Sanne van der Beek maakt tijdens het schrijven van haar boek over het verbeteren van onze relatie met onze smartphone. Herontwerp van onze tech én van onszelf: hoe doe je dat? Meer vind je op www.sannevanderbeek.nl
Goedemorgen beste lezer,
Vind je het niet gek dat als we het hebben over de invloed van technologie, we het zelden hebben over ons lichaam? Volgens de denker van de week, Linda Stone, hangen ons denkvermogen en aandacht niet alleen onlosmakelijk samen met ons gebruik van onze technologie, maar wordt dit ook indirect gemedieerd door hoe onze technologie onze lichaamshouding en ademhaling beïnvloedt en wij ons hele lichaam vergeten. 
Stone, die jarenlang hoge posities binnen Apple en Microsoft bekleedde, kwam door observaties in haar eigen leven tot haar inzichten. Opeens merkte ze dat ze tijdens het lezen van haar email vaak haar adem inhield, en ging ze op basis daarvan onderzoeken wat dit voor consequenties kon hebben. En toen ze in 2004 na een operatie aan haar kaak getroffen werd door trigeminal neuralgia, een chronische - vaak grote - pijn van je kaak tot aan je hersenen, werd ze zich er pas van bewust hoezeer technologie gericht is op gezondheid - en dan vooral analytische concepten van wat gezondheid zou moeten zijn - in plaats van de wijsheid die al in het lichaam verscholen zit. Tijd om die wijsheid weer een goede plek te geven in onze relatie met technologie!
Email apneu: de ziekte die jij ook hebt
Email apnea - a temporary absence or suspension of breathing, or shallow breathing, while doing email. 
In 2008 schreef Stone voor het eerst in dit stuk in de Huffington Post over de aandoening waar volgens haar pakweg 80 % van technologie-gebruikers aan lijdt: email apneu. Het inhouden van je adem, en vooral: het niet goed uitademen. 
We forget to exhale. It’s the exhale that contributes to the reduction of the stress response and the heightening of the relaxation response. More breathing, less chronic stress and less compulsive consuming.
Hoe wordt dit veroorzaakt? Nou, bekijk jezelf eens hoe je deze nieuwsbrief leest. Grote kans dat je voorovergebogen op je scherm geplakt zit. 
Our posture is often compromised, especially when we use laptops and smartphones. Arms forward, shoulders forward, we sit in a position where it’s impossible to get a healthy and full inhale and exhale. Further, anticipation is generally accompanied by an inhale — and email, texting, and viewing television shows generally includes a significant dose of anticipation. Meanwhile, the full exhale rarely follows.
Hoewel Stone het email apneu heeft genoemd, vindt dit niet alleen plaats bij email, maar ook bij videogames, het lezen van je twitterfeed etc. Wanneer er schermpjes involved zijn dus. 
Maar wat maakt dat adem inhouden - of dus eigenlijk: niet diep genoeg uitademen - nu eigenlijk uit? Nou, best veel volgens Stone. We komen namelijk eigenlijk in een permanente stress-staat doordat je jezelf vol energie pompt - klaar voor actie - maar die vervolgens nergens naartoe gaat:
“Shallow breathing, breath-holding and hyperventilating trigger the sympathetic nervous system, in a “fight or flight” response. […] The activated sympathetic nervous system causes the liver to dump glucose and cholesterol into our blood, our heart rate to increase, our sense of satiety to be compromised, and our bodies to anticipate and resource for the physical activity that, historically, accompanied a physical fight or flight response. Meanwhile, when the only physical activity is sitting and responding to email, we’re sort of “all dressed up with nowhere to go.”
Kortom: het devies bij het verbeteren van je relatie met technologie is dus eigenlijk heel simpel (in theorie dan): leer beter te ademen, door je neus, waarbij je ervoor zorgt dat je twee keer zolang uitademt als dat je inademt. Wil je meer aandacht? Adem.
Altijd aan: hoeveel tijgers bestrijd jij op een dag?
Stone heeft trouwens nog een andere term bedacht waarmee ze bekend is geworden: continuous partial attention.
Continuous partial attention. is an always on, anywhere, anytime, any place behavior that creates an artificial sense of crisis. We are always in high alert. We reach to keep a top priority in focus, while, at the same time, scanning the periphery to see if we are missing other opportunities, and if we are, our very fickle attention shifts focus. What’s ringing? Who is it? How many emails? What’s on my list? What time is it in Beijing?
Ook dus weer zo'n permanente stress-staat waardoor we in een continue “fight or flight” beweging zitten. Een mechanisme dat geweldig handig is als je door een tijger achterna wordt gezeten. Maar hoeveel van de emails die jij krijgt op een dag zijn echt een tijger?
Continious partial attention moet je trouwens niet verwarren met multitasken. Als we multitasken zijn we gemotiveerd door een verlangen om meer productief en efficiënt te zijn - een redelijk bewuste intentie dus - en doen we vaak dingen die maar weinig cognitieve ruimte innemen en grotendeels automatisch gedaan kunnen worden. Multitasken is dus taakgericht en eindig. 
Bij continious partial attention ben je gemotiveerd door een verlangen altijd verbonden te zijn. “We want to effectively scan for opportunity and optimize for the best opportunities, activities, and contacts, in any given moment. To be busy, to be connected, is to be alive, to be recognized, and to matter.” Continious partial attention is dus diffuus, emotioneel en inderdaad: altijd. 
Zet je lichaam in i.p.v. tirannieke technologie
Nu Stone bekend is geworden door haar onderzoek naar aandacht en technologie, vragen veel mensen haar om advies hoeveel tijd ze dan voor een scherm moeten doorbrengen of hoeveel pauze ze moeten nemen. Dit is haar advies:
My response is always the same: How do you feel? Your body is wiser than your mind in these matters.The challenge is, most of us, especially those engaged with technology in some way, tend to favor the inclinations of the mind. The mind, for many of us, is often tyrannical towards the body. 
Het probleem is volgens Stone dat we onze gebroken relatie rondom aandacht met technologie proberen te verbeteren door ons (gezond) verstand in te zetten. Een veel gebruikte methode is bijvoorbeeld het inzetten van programma’s als Freedom of RescueTime die tijdelijk bepaalde websites of toegang tot de wifi blokkeren, kortom: verleidelijke afleiding blokkeren. 
Volgens Stone heb je daarmee wellicht een tijdelijke oplossing om productief te zijn, maar verbeter je daarmee niet op diepere wijze je relatie met technologie. Je leert niets over wanneer of hoe je aandacht aan je ontsnapt en past dezelfde dwang toe als wanneer je je er op wilskracht doorheen zou sleuren:
[..] With technologies like Freedom, we take away, from our mind, the role of tyrant, and re-assign that role to the technology. The technology then dictates to the mind. The mind then dictates to the body. Meanwhile, the body that senses and feels, that turns out to offer more wisdom than the finest mind could even imagine, is ignored.
Wat we nodig hebben volgens Stone is dus conscious computing: technieken en technologie die ons bewust maken van ons lichaam, waardoor we kunnen zien hoe we reageren op bijvoorbeeld email en daarnaar kunnen handelen. Zolang we even machine-achtig met onszelf blijven omgaan als onze technologie dat met ons doet, gaat er niets fundamenteels veranderen.  
Essential Self i.p.v. Quantified Self technologie
Wat we nodig hebben om in te tappen in de wijsheid die ons lichaam ons te bieden heeft bij het verbeteren van onze relatie met technologie, is ‘Essential Self Technology’, een verbastering van Quantified Self technology - het bijhouden van je gedrag d.m.v. technologie. 
De Quantified Self beweging ontstond in de late jaren 2000 als een reactie op een gemis: gedrag kon je alleen in een lab meten en dat waren vaak ingewikkelde en dure testen. De eerste generatie QS technologie zoals de Fitbit of Nike Fuelband was daarmee een grote stap voorwaarts: hiermee werden gezondheids- en fitnessdata beschikbaar voor consumenten. 
Het probleem met QS technologie is volgens Stone vooral wat het NIET is: het is niet JOU.
QS is all about sensors like scales and accelerometers. These sensors produce numbers; the numbers must be interpreted by your thinking brain; and only then can they inform decisions about your body. It’s all several steps removed from your lived experience.
To put it another way: a fitness-tracking watch can tell you how far you’ve walked today, but it can’t tell you how you feel. What if the self your devices are quantifying isn’t the same person who feels hungry or sated, energetic or tired, happy or sad? What if it isn’t your essential self? And why are we collecting all this data, anyway? Is it helping us bring meaning into our lives?
Volgens Stone moeten we dus van Quantified Self naar Essential Self technologie gaan: 
“that pure sense of presence”—what our bodies are telling us about our experience in the physical world right now, without displays and readouts and spreadsheets in the way.“
En dat betekent dus bijvoorbeeld wel een meter die je ademhaling in de gaten houdt, maar dat vervolgens niet verwerkt tot een prestatie waar je vooruitgang op kunt maken en kunt vergelijken met anderen. 
Fijne kerst allemaal!
Did you enjoy this issue?
If you don't want these updates anymore, please unsubscribe here.
If you were forwarded this newsletter and you like it, you can subscribe here.
Powered by Revue