Voila, hier is dan hét perfecte voorbeeld van een kalme technologie volgens Case. De fluitketel die alleen fluit wanneer ie je nodig heeft en waar je verder weinig aandacht aan hoeft te besteden. Bovendien maakt hij niet gebruik van visuele cues om je aandacht te trekken, zoals de meeste tech, maar van haptische signalen om gebruik te maken van je andere zintuigen.
Of je nu gebruik maakt van visuele of haptische cues, we moeten toe naar een staat van ‘ambient awareness’.
Ambient awareness is not a different kind of notification; it is a principle that says, when possible, load things into the environment so that all of the attention doesn’t need to be constantly checking for a state change.
Want denk eens na over dit nachtmerrie-scenario:
a smartphone sends the same notification when:
• your Mom sends you a text that your Dad is going to the hospital
• the video game that you played once has a free gift available
• you matched on Tinder (congratulations!)
Now imagine the coming world of Trillions, where you also receive notifications from:
• the refrigerator, because the water filter needs to be changed
• the apartment door, because your roommate just got home from work
• the DVR, because AMC just released another Walking Dead spinoff
• the remote control, because the batteries are running low
Dat is wel even slikken nietwaar? Dus hoe meer onze omgeving uit slimmere tech gaat bestaan, hoe meer we onze omgeving moeten gaan inzetten bij het bewaken van onze aandacht.
En dat betekent dus volgens Case dat als je meer aandacht wil overhouden, je juist MEER technologie nodig hebt, dan minder. Maar dan wel technologie die voornamelijk op je secundaire niveaus van aandacht werkt:
[for a] “more natural” future: imagine living in an absolutely fluid and intelligent environment, where technology can anticipate our gestures and our actions, in order to facilitate them, without any interfaces, apps, or remote controls.
