Nog even terug naar Joanna Macy. Zij stelt dat de oplossing tot herstel een ruimere tijdsopvatting is. Wanneer we overspoeld worden door veel kortetermijndoelen, zo schrijft ze in Actieve hoop, hebben we niet genoeg tijd en ruimte meer om ons bezig te houden met wat achter de horizon ligt.
Dergelijke korte tijdspannen leiden tot de volgende vijf problemen:
- Kortetermijnvoordelen wegen zwaarder dan langetermijnkosten.
- We zien geen rampen aankomen.
- Korte tijdspannen zijn zelf versterkend.
- We verschuiven problemen naar de toekomst.
- Korte tijdspannen tasten betekenis en doel van ons l;even aan.
Wat is dan langetermijndenken. Joanna geeft het voorbeeld van de
Haudenosaunee, zes taalkundig en etnisch aan elkaar verwante
volken in Noord-Amerika. Bij het nemen van belangrijke beslissingen stellen ze zich altijd de vraag: wat zal de invloed hiervan zijn op de zevende generatie?
Bij het overspoeld worden door kortetermijndenken zegt een plaatje meer dan 1000 woorden over een ramp die we niet zien aankomen. En dat terwijl de Watersnoodramp van 1953 zelfs nog geen zeven generaties geleden is …