Popcorn #55: Waxahatchee, Dua Lipa, Basia Bulat, Elbow en Het Zesde Metaal

Het coronavirus maakt ook steeds meer slachtoffers onder popartiesten. Na Adam Schlesinger van Fountains of Wayne is helaas ook folkzanger John Prine overleden. Hij schitterde nog op het prima album van Swamp Dogg van vorige maand en Summer’s End stond op mijn lijst met beste nummers van 2018. De lijst met besmette artiesten, onder wie Marianne Faithfull, groeit gestaag.

De coronacrisis is inmiddels ook zichtbaar in de muziekbladen. De nieuwe Oor, die ik gisteren in de brievenbus ontving, is 16 pagina’s dunner, mede doordat adverteerders van festivals en podia zijn afgehaakt. De concertagenda werd last-minute geschrapt en in plaats daarvan staan er nu maar twee oude interviews in, met The Cure (1980) en Massive Attack (1998). Je moet wat.

In het blad prijken nog paginagrote advertenties voor Pinkpop en Rock Werchter, maar wie gelooft er nog dat deze festivals doorgaan? Mojo-directeur John Mulder uitte in een interview bij 3voor12 zijn zorgen en zei er “tot bloedens toe” op te rekenen. Het doek lijkt al eerder te vallen voor Rock Werchter.

Gelukkig kunnen we steeds meer artiesten in hun huiskamer in actie zien. In deze nieuwsbrief zet ik een paar van deze thuisconcerten op een rij. De positief ontvangen nieuwe albums van Thundercat en Yves Tumor ontbreken; net iets te veel prikkels voor mij in deze tijd van thuiswerken en lesgeven aan mijn kinderen.

Met Saint Cloud van Waxahchee is wat geks aan de hand. Bij de eerste luisterbeurt voelt dit Americana-album gelijk zó vertrouwd dat je heel even denkt dat het een verloren gewaand meesterwerk uit de tweede helft van de jaren ‘90 is. Het is een plaat die wat doet denken aan Car Wheels On A Gravel Road van Lucinda Williams uit die periode, maar dan met een wat minder brede instrumentatie.

De liedjes zijn stuk voor stuk zeer verzorgd, warm en toegankelijk. Dat laatste ligt zeker ook aan het prettige stemgeluid van zangeres Katie Crutchfield, die eerder bandlid was van punkband P.S. Eliot. Zo schittert haar stem op de uitmuntende singles Lilacs en Can’t Do Much, die in een ander tijdperk misschien wel hits waren geworden.

Deze vaak zonovergoten muziek staat in schril contrast met de duistere teksten, over onder meer haar strijd met alcoholverslaving. “I guess the dead just go on living / At the darkest edge of space”, zingt ze in de aangrijpende afsluitende titeltrack. St. Cloud is weliswaar nergens vernieuwend of grensverleggend, maar wel het beste nieuwe album dat ik in de eerste drie maanden van 2020 hoorde.

Lees een interview met Katie Crutchfield bij The Guardian.

Waar tal van artiesten hun nieuwe albums uitstellen wegens het coronavirus, bracht Dua Lipa Future Nostalgia juist een week eerder uit dan gepland. Daar mogen we de populaire ster dankbaar voor zijn, want zeker nu kunnen we haar onbezorgde popmuziek prima gebruiken. Maar liefst elf top 10-hits op rij scoorde de 24-jarige Brits-Kosovaarse zangeres al in Nederland, waaronder het pakkende Physical en Don’t Start Now van haar nieuwe plaat. Daar komen er zeker nog een handvol bij. Neem alleen al Break My Heart, die gepaard gaat met een kleurrijke videoclip. Het is niet het beste nummer van het album, maar ik word er erg vrolijk van.

Lees een interview met Dua Lipa bij NRC.

De Canadese zangeres Basia Bulat brengt op haar nieuwe album Are You In Love melancholieke, haast pastorale folkmuziek. Neem de rijk georkestreerde opener Are You In Love, waarin de songwriter bewijst hoe groot haar vocale bereik is. Ook op de rest van haar plaat die alles behalve modern en hip is, blijft haar grootse stem intrigeren, zoals op single Already Forgiven:

Op 2 oktober staat een concert in Paradiso gepland.

Tal van artiesten streamen momenteel mini-optredens vanuit huis en dat levert charmante beelden op. Zo zat First Aid Kit in een iets te felle zon, toverde Basia Bulat heel wat originele instrumenten uit de kast en ging Chris Martin goed gemutst live op Instagram. Ook bij de heren van Elbow konden we een kijkje in huis nemen. Hun laatste album Giants Of All Sizes moet ik hoognodig weer eens luisteren, dacht ik na onderstaande opname van Weightless. Het geluid is glashelder en die machtige stem van zanger Guy Garvey torent net zo boven de instrumenten uit als op een festivalpodium. Kijk ook even naar een bloedmooie versie van Great Expectations.

Elbow bracht wegens de coronacrisis eerder dan gepland een registratie van hun akoestische optreden in The Ritz uit. Bekijk hier een overzicht van concerten die gestreamd worden.

Nu ik weken thuis zit, geniet ik meer dan ooit van een rondje op de racefiets op een rustig moment. Gelukkig kan en mag het nog en wat is dat heerlijk bij dit stralende weer. Ondertussen leidt het coronavirus tot chaos in het wielerpeleton en het is de vraag of er nog wielerkoersen doorgaan. Laten we dan maar nog eens naar het mooiste nummer over wielrennen ooit luisteren: Ploegsteert van Het Zesde Metaal. Eigenlijk gaat het over de in 2009 overleden wielrenner Frank Vandenbroucke, maar ook over hoe hard je onderuit kunt gaan na successen. Deze 2 Meter Sessie van een half uur is eind februari opgenomen en komt nu nog harder aan. 

Overmorgen verschijnt er na zeven jaar weer een nieuw album van The Strokes, The New Abnormal. Na singles At The Door en Bad Decisions kunnen we sinds deze week ook al luisteren naar Brooklyn Bridge To Chorus.

Dit zijn de andere albums die verschijnen:

Een week later (17 april) komen deze platen uit:

Dat was ’m voor deze week. Veel luisterplezier gewenst!

Hartelijke groet, David Haakman