Kofi schuifelt naar voren. ‘你好吗?’ vraagt de mangoverkoper. Kofi’s oordopjes vertalen het direct. “Het gaat goed, dank je”, antwoordt hij. Hij geeft de verkoper een paar munten. Five Bolga, de lokale munteenheid van Bolgatanga, een klein stadje in het noorden van Ghana.
Kofi maakt met een Zwitsers zakmes een paar inkepingen in de mango. Met een lepel schept hij het vruchtvlees eruit. Lekker sappig en zoet.
Hij ziet Angela om de hoek lopen. Kofi voelt onmiddellijk haar humeur.
Hij moet nog wennen aan de Feels, zijn slimme oordopjes. Meer nog dan vuur, de drukpers, de stoommachine of het internet heeft Feels het leven op aarde radicaal veranderd.
Professor Obiku van de Xi University of Kinshasa lanceerde samen met Huawei vijf jaar geleden de eerste versie. De instant-vertaalfunctie is leuk, maar de andere functionaliteiten? Die zijn echt baanbrekend.
Professor Obiku had een manier gevonden om gevoelens over te brengen, de zogenaamde Stems.
Kofi bezoekt regelmatig Obiku’s Stems. Daarin hoor je de professor praten over haar idealen en de redenen waarom ze haar uitvinding nooit heeft verkocht aan westerse kapitalistische techgiganten als Amazon, Meta, Alphabet of het Amerikaanse leger.
Technici, wetenschappers en consortia van al die bedrijven en instellingen hebben de Feels talloze keren geanalyseerd, gescand en gedemonteerd. Tot hun frustratie en zonder resultaat. Niemand kon het mechanisme kraken.
Kofi hoort haar stem: ‘Dit was wat de mensheid nodig had. Je kunt het ook niet ontdekken met pure rationaliteit, met getallen of algoritmen. Het enige wat ik deed was mijn visie materialiseren.’ Kofi voegt de modaliteit van gevoel toe aan geluid. Pfoe, dat komt elke keer weer hard aan. Hij voelt in zijn buik en borst wat professor Obiku bedoelt.
De impact is enorm, vooral door de Stems van dieren zoals het nijlpaard of de walvis, en die van natuurgebieden als de Amazone en het Great Barrier Reef.
Het was de eerste keer dat Homo Sapiens kon voelen wat dieren hebben meegemaakt, en om de complexiteit van een oud regenwoud te ervaren. Het was alsof er een essentiële schakel in het collectieve bewustzijn van de mensheid werd omgedraaid.
We staan niet meer boven de natuur. We zijn één met de natuur. Op het diepst mogelijke niveau.
De overgang verliep niet gelijk soepel. In de voormalige Eerste Wereld deed het kapitalisme nog zijn krampachtige stuiptrekkingen. In de media verschenen berichten dat de Feels je geest zou vergiftigen of dat je er dood van ging. Bij sommige bedrijven werd je onmiddellijk ontslagen als je de Feels droeg.
Het had geen zin. De voordelen van Feels waren te groot. Als een virus staken mensen elkaar aan om deze revolutionaire technologie te gebruiken. Van taalvertaling tot het delen van je gevoelens met andere mensen, en vooral de gevoelens van andere entiteiten, of het nu planten, dieren of natuurgebieden zijn. Opeens zag iedereen het: we zijn niet anders en iedereen is het waard om te leven.
Kofi schrok op uit zijn gedachten terwijl Angela hem omhelsde. ‘Hoe was de mango?’ vraagt ze. ‘Wacht’, zegt Kofi. ‘Ik heb de smaak bewaard. Hier komt het.’
