Hey daar,
Ik was net achttien geworden. Vanaf mijn vijftiende werkte in de weekenden en de vakanties in een rozenkwekerij.
Ik was er zat van. Het was altijd warm in de kas, mijn onderarmen zaten onder de krassen van de doornen en we hadden amper pauze.
Op zoek naar een leuke vakantiebaan, stuurde ik dertig brieven naar bedrijven in de buurt. Er kwam ƩƩn reactie. De gemeente zocht een administratief medewerker op de milieustraat tijdens de zomervakantie.
Mijn vooroordeel werd bevestigd: het werk bij de gemeente was een stuk meer ontspannen. Ik moest het papierwerk klaarmaken voor de vuilnisautoās, die na hun ronde in Hoogezand-Sappemeer naar de vuilstort in Groningen reden.
Soms moest ik ook wat hand-en-spandiensten doen op de milieustraat.
Toen kwam ik erachter dat ik goede secundaire arbeidsvoorwaarden had, zeker voor een jongen van achttien.
Achterin de container met oud papier lagen een paar complete jaargangen van de Playboy. Om niet teveel argwaan te wekken, smokkelde ik elke dag een paar exemplaren in mijn tas naar huis.
De beste vakantiebaan die ik ooit heb gehad.
Dit was in 2002. Nu, ongeveer 20 jaar later, hebben achttienjarige jongens geen papieren exemplaren meer nodig. ;-)
De overheid fascineert me nog steeds, om hele andere redenen. Zo geef ik regelmatig
lezingen voor ambtenaren, bestuurders en politici. Het thema: technologische ontwikkelingen in de maatschappij.
En dat is ook het thema van deze nieuwsbrief. Veel leesplezier!
Peter