De volgende tekst komt uit het hoofdstuk ‘Moemakers waar je ook niet vrolijk van wordt’.
“Dan heb je nog de CAPS LOCK’er. Die is sowieso al vervelend, omdat-ie bijna altijd boos is. Dat-ie alles in hoofdletters tikt, komt namelijk niet doordat zijn toetsenbord defect is. Nee, de CAPS LOCK’er wil door het exclusieve gebruik van hoofdletters iets met nadruk tegen je zeggen. Zou je dit type in real life tegenkomen en wil hij iets tegen je zeggen, dan komt hij met zijn mond dicht bij je oor en gaat er keihard in staan schreeuwen. En dat is ronduit irritant. Als je moet schreeuwen om je punt te maken, zal je punt wel niet zoveel voorstellen, nietwaar?
Om te voorkomen dat je je ogen gaan uitwassen met bleekwater beperk ik me tot twee échte (en ongeredigeerde) voorbeelden.
Voorbeeld 1: ‘STEL DAT TEGENOVER HET BELEID VAN MASSA IMMIGRATIE/GELUKZOEKERS! DAARVOOR IS NOG NOOIT EEN PLAFOND INGESTELD MAAR ALS DE PROCEDURE TE LANG DUURT MOETEN WE SCHIKKEN! RUUTE JR MAAKT ER VOORTDUREND EEN PUINZOOI VAN EN LAAT JE EIGEN BURGERS IN DE STROND ZAKKEN! SCHANDALIG EN MIN!’
Voorbeeld 2: ‘WORD WAKKER HAR HET IS DE NATO DIE RUSLAND BEDREIGT DOOR AGRESSIEF AL DIE LANDEN OP TE SLOKKEN, NIET RUSLAND DIE AL DIE KLEINE LANDJES CONSTANT BEDREIGT WAARDOOR ZE VRIJWILLIG LID WORDEN VAN DE NATO OMDAT ZE ANDERS BINNENGEVALLEN ZULLEN WORDEN ZOALS NU MET OEKRAÏNE GEBEURD!11138’ En dan zelf niet doorhebben hoe dodelijk vermoeiend je bent…
Bijna net zo erg is de uitroeptekenfreak. Je hebt de gewone, die achter elke zin in plaats van een punt een uitroepteken zet. En je hebt de schreeuwende, die achter elke zin meerdere uitroeptekens zet. Voor het uitroepteken (met ‘uitroep’ van ‘herrie’) geldt min of meer hetzelfde als voor de CAPS LOCK. Het doet alleen (iets) minder pijn aan je ogen. Er zijn in de uitvoering trouwens ook weer twee varianten. Je hebt uitroeptekenfreaks die in principe wel kunnen spellen en uitroeptekenfreaks die niet kunnen spellen. Dit is een voorbeeld van de eerste variant!!! Dit is een voorbeeld van de tweede variant !!! Persoonlijk vind ik de tweede variant nóg sneuer dan de eerste. Je voelt de onmacht in zo’n hoofd. Ik wel tenminste.
Nu we het toch over spelling hebben: de me-zegger! Dat is iemand die niet weet dat bij de eerste persoon enkelvoud (ik) het bezittelijk voornaamwoord ‘mijn’ hoort. Normale mensen leren dat als ze een jaar of acht zijn al op de basisschool, maar op social media zitten ook heel veel niet normale mensen. Blijkbaar. Dus die hebben het dan over ‘me fiets’ en ‘me moeder’ waar ze ‘mijn fiets’ en ‘mijn moeder’ bedoelen te schrijven. Zelf vind ik het vooral stom. Ik bedoel: het is makkelijker aan te leren dan het juiste gebruik van d’s en t’s en dt’s, dus volgens mij is het gewoon luiheid, dat ge-me. Het punt is: als iemand een coherent betoog heeft en het gaat opeens over ‘me land niet meer’, neem je de schrijver toch een stuk minder serieus. En als je dat zegt, wordt-ie weer boos. Allemaal gedoe, waar je op een gegeven moment de kracht niet meer voor hebt.
Mocht je nu denken aan ‘me nieuwe Nieuwsbrief’, dan ken je blijkbaar de legendarische uitspraak niet die ik regelmatig leen van oud-Feyenoord-voorzitter Cor Kieboom: ‘Waar staat geschreven dat ik consequent moet zijn?’ Ik heb er gewoon lol in om op social media ‘me nieuwe Nieuwsbrief’ aan te kondigen en dan werkelijke íedere keer reacties te krijgen van mensen die beginnen te zeiken over dat ‘me’. Zoals: ‘Leuke nieuwsbrief, maar ‘me’? Serieus!?’ Of: ‘Dat ‘me’ doet pijn aan mijn ogen!’ Die hebben dus niet eens door dat ze in de maling genomen worden, de onnozelen. Ze kunnen me rug op!”
Smaakt dit naar meer? Je kunt een gesigneerde versie van mijn nieuwe boek ‘Social Media, wel de likes, niet de lasten’ hier reserveren. Als je de code me nieuwsbrief invult, krijg je 10 procent korting en het boek ook nog gratis thuisbezorgd.
