Oeps!
De vorige ‘Nieuwsbrief van Jan’ verscheen máánden geleden.
Terwijl ik min of meer ‘wekelijks’ had beloofd en toch best wel enigszins een soort van twééwekelijks haalde.
Drukdrukdruk. En coronamoe. En te veel andere podia. En zuurgraad-waarschuwingen van de baas in Eesterga. En ernstige ‘wat ze vroeger RSI noemden’, waardoor de fysiotherapeute vaker aan mijn lijf zat dan mijn eigen vrouw. En de trap is ook nog altijd niet helemaal geschilderd. En zelfs tot op de dag van vandaag geen kracht gehad om de Lada Niva naar
de wintershowroom te brengen (dus kun je nagaan).
Je hoort het al: kutsmoezen te over.
Maar wat overheerst: schaamrood op de kaken.
Zo kunnen wij niet verder met elkaar. Dus ik beloof beterschap. En bied mijn excuses aan. Vanaf nu ben ik er weer. Minimaal eens per maand.
Beloofd!