Handen vol

Een tijdje terug linkte ik hier naar A Strange Voyage, de ‘endless nautical story generator’ aka Twitter-bot van Joe Baxter. Ik volg hem nog steeds en lees hem regelmatig. Iedere keer bezorgen deze ultrakorte procedureel-poëtische zeereisverslagen me een warm gevoel.

Hessel wees me nu op Pol Clarissou, die de tweets met enige regelmaat illustreert. De tekeningen weten de sfeer die ik in m'n hoofd had beangstigend dicht te benaderen. Hoewel ik zelf aan een bootje dacht, niet aan een vlot. Maar een vlot is geloof ik beter.

Nog een tip uit een eerdere nieuwsbrief: de minigame/verhaal-app Florence. Ik heb hem sindsdien aan iedereen en z'n hond aangeraden en werk aan een side project dat er inspiratie uit haalt (een verhaal-app met ruwweg dezelfde lengte en emotionele reikwijdte, maar totaal andere uitvoering). Dit artikel toont het maakproces achter Florence, je ziet hoe belangrijk iteratie is, en snel tegen ‘het hele ding’ aan kunnen kijken (zie het vroege storyboard hieronder).

Ik had het hier eerder over tools waarmee je verhalen kunt presenteren in chatballonnetjes. Deze app van Carbon Studio laat je dialogen in deze vorm schrijven. Zelf maak ik constant aantekeningen op mijn telefoon, maar er langere dingen op typen is nog niet gelukt. Wie weet helpt dit daarbij. Je kunt het resultaat zelfs exporteren naar het Fountain-format (vooral handig voor filmscenario’s). Dank aan Tim voor de tip.

Ik mis de gamejournalistiek zelden. Maar af en toe is een nieuw spel ineens megapopulair, dat ik zelf niet wil spelen, maar wel zou willen begrijpen. 6 jaar geleden speelden alle jongens van 10 Minecraft, en kon ik daar onderzoek naar doen om een artikel te schrijven. Het afgelopen jaar speelden alle jongens van 10 Fortnite en… schreef Robin Sloan gelukkig dit stuk. Met de verrassende uitkomst dat het een game blijkt te zijn over (de onmogelijkheid tot) communicatie.

Deze app schotelt 5 keer per dag een citaat over de dood voor. Schijnbaar gebaseerd op een Bhutanese wijsheid: wie regelmatig nadenkt over de dood krijgt een beter perspectief op het leven en wordt gelukkiger. (Tip uit de aardige nieuwsbrief Recomendo.)

Een bijzondere app is het niet (5 citaten per dag verzamelen is een hele opgave, wat je terugziet in de kwaliteit) en het idee van WeCroak als mindfulnessbeweging vind ik storend (‘Doneer aan ons platform! We hebben nog niet eens een fatsoenlijke app gemaakt!’), maar de gedachte resoneert wel. Eindigheid is eng en verwarrend, maar geeft ook betekenis, urgentie en de sensatie van holisme.