Issue #127 - Dagelijkse rituelen

Hallo,

vorige week kondigde ik een experiment aan. Een try-out voor een talk voor HUMAN, de tv-zender uit Nederland. Waarom heeft niemand me gewaarschuwd hoe confronterend dat zou zijn? Een publieke evaluatie. Great idea! 😬

De feedback klonk als volgt: “dit en dit en dit is te veel. Zo en zo en zo kan het beter. … Maar je hebt wel een leuke stijl.” Het was heftig, maar super leerrijk. 🙏 Het deed me ook denken aan Barrie Stevens in de Soundmix-show: “Doorgaan, vooral doorgaan.”

Iemand moet dat ooit tegen kunstenaar Heman Chong gezegd hebben. Hij wandelde maar liefst 4860 km in 2020.

Vraag van vandaag: wat is jouw dagelijks ritueel?

Fredo

Af en toe tuimel ik in Chicago House periode. Nu is er zo een periode op komst. Frankie Knuckles - Waiting on my Angel. 🏢

Zowaar 3 maal een “beeld van de week”. Woohoo. Wat je ziet is echter 3 keer hetzelfde beeld. Dat van Heman Chong.

De kunst van Heman Chong situeert zich tussen image, performance, situations and writing, zoals hij zichzelf beschrijft. Performance en situations. Dat onderscheid doet me aan Andy Warhol denken. In tegenstelling tot Warhol is Chong’s werk geen commentaar op pop culture of de reclame-industrie. Hij refereert en bestudeert vooral systemen en infrastructuren. Fysieke, mentale, nationale infrastructuren. Systemen van controle.

Hoe dan? Wel, wat je ziet op de foto is de achterdeur van een ambassade. Chong heeft iets met ambassades. Hij bezocht meer dan 300 ambassades ter wereld. Telkens om te zien hoe de achterdeur er uitziet. Zijn ze goed beveiligd? Worden ze verzorgd? Wie komt buiten? Hij gaat als het ware op zoek naar de scheur in het systeem. De ambassade als hyperlink van de ene natiestaat naar de andere.

Zei ik al dat Heman Chong van Singapore is? Ah ja, wel, hij woont dus in Singapore. Dat verraadt waarschijnlijk waarom hij zo geïnteresseerd is in ambassades. Singapore, de staat die meer corporation dan country is.

Aangezien Chong vorig jaar niet kon reizen, wandelde hij in zijn eigen stad/staat. Elke dag. Opnieuw en opnieuw. Misschien daarom dat hij de foto’s herhaalt en dupliceert. Of er gordijnen mee maakt. Om het repetitieve van de dagelijkse wandeling weer te geven. Rituelen als verdediging tegen de tijdloze tijd van dit moment.

“Meer dan een ritueel werd het wandelen het een deel van mijn leven”, vertelde hij deze week in een webinar. In 2020 wandelde hij maar liefst 4860 km bij elkaar. Dat is veel meer dan 10.000 stappen per dag. Wat begon als een dagelijks ritueel is meer een artistieke praktijk geworden. Hij maakte dit jaar - je raadt het nooit - een artistieke stadswandeling voor Singapore Art Museum (je kan een stukje kunst downloaden).

Heb jij rituelen geïnstalleerd dit jaar? Ben jij een dagelijkse wandelaar geworden? En wat gebeurt er wanneer een ritueel routine wordt? Is dat hoe persoonlijke verandering werkt?