Een mooi stuk in The Financial Times over onderzoek van Sandra Wachter van het Oxford Internet Institute, dat mij erg relevant lijkt, en een mooi stuk van Sandra zelf op Wired. Dat algoritmen fair moeten zijn maar vaak problemen kennen, wordt inmiddels breed onderkend. Dat lijkt me sowieso al winst.

Over wat er vervolgens in concrete gevallen moet gebeuren, en over wat bijvoorbeeld verboden zou moeten worden, gaat de discussie door. En daar lopen de meningen natuurlijk over uiteen.

Bij de presentatie van de Europese Green New Deal leende Ursula Von Der Leyden, de president van de Europese Commissie, niet toevallig de term man on the moon project van Mariana Mazzucato. Je kunt er van alles van vinden, en veel moet nog ongevuld worden, maar dat de EU deze kant op gaat lijkt mij hard nodig en toe te juichen.

Als dan toch iemand tot persoon van het jaar gekozen moet worden vind ik Greta thunberg een hele goeie keus. Zij is niet de enige jonge activiste die aan weg timmert en waar we nog veel meer van gaan horen.

Deze week werd een mooi initiatief gelanceerd door een aantal bedrijven in de financiële sector en de vakbonden om vaste medewerkers en werkenden met een flexcontract gelijk te gaan behandelen, en mensen met een tijdelijk contract eerder een vaste baan te geven. Op het congres waar de Werkcode feestelijk ondertekend werd mochten Marieke Blom (hoofdeconoom ING), Evert Verhulp (arbeidsrechtdeskundige en lid van de commissie Borstlap) en ik een verhaal houden.

In het dorp waar ik vele jaren woonde en – tot mijn ouders overleden – elke zondag kwam, hadden mensen een stalletje met boeken in de tuin. Daar mocht je boeken uit meenemen en kon je boeken inzetten. Zoiets heb ik inmiddels vaker gezien, en in Noorwegen hebben ze daar een prachtig initiatief voor.

Een interessante blogpost van topambtenaar Bernard ter Haar over hoeveel de Nederlandse overheid zo ongeveer zou moeten willen investeren in de komende jaren, en of dat een probleem is (spoiler alert: nee).

Een leuk stuk over acteur Hugh Grant die zich in de Britse verkiezingsstrijd mengde. De film Love Actually, waarin hij premier David speelt, is een van mijn favoriete films. In de kersttijd gaan we daar zeker weer van genieten.

Net als voorgaande jaren vraagt De Telegraaf ook nu weer aan een stuk of tien economen wat hun favoriete boeken van dit jaar zijn. Dat leidt tot een artikel dat rond de Kerst verschijnt - vorig jaar zag dat er alsvolgt uit.

In de volgende Week in Tweets zal ik het stuk uit De telegraaf over de keus van economen dit jaar opnemen, maar mijn volgende nieuwsbrief verschijnt pas 8 januari. Voor wie al eerder weten wil welke boeken ik waarom aanraadt – we mochten er drie opgeven en kort motiveren – is hier, en door te klikken op de foto hieronder, mijn stukje te lezen.

Dit is de laatste aflevering van deze nieuwsbrief in 2019. Ik wens je heel fijne feestdagen en een goed begin van 2020 toe. Op 8 januari verschijnt de eerste editie in het nieuwe jaar.

Als je de Week in Tweets van iemand doorgestuurd krijgt, neem dan ook zelf een (gratis) abonnement.

En aarzel ook niet om potentiële lezers op De Week in Tweets te wijzen. Bij voorbaat dank daarvoor!