‘Stoppen met ruziemaken. Ik ga gewoon heien!’ - Editie #7)

Van elkaar leren dat is toch waar we als Bid professionals voor staan. Daarom ben ik gestart met een nieuwsbrief over Bid Management. Een nieuwbrief om kennis en inzichten met vakgenoten en/of geïnteresseerden te delen. Geen theoretische adviezen met verzonnen ideale voorbeelden. Wel echte verhalen uit de praktijk! Ik ben natuurlijk erg benieuwd of jij dat ook vindt.

Mijn thuisstad Utrecht is al jarenlang een flinke bouwput. De werkzaamheden veroorzaken een hoop oponthoud, omleidingen en andere verstoringen. Vooral rondom het stationsgebied is het een vaak een puinhoop. Toch ben ik enthousiast nu ik zie dat er steeds meer projecten opgeleverd worden. Het station inclusief Hoog Catharijne is spectaculair opgeknapt, terwijl alles toch doorging. Denk aan al die reizigers. Er komt bij een groot infrastructureel project echt een hoop kijken…

Ook op het Utrecht Science Park wordt al een tijd gewerkt aan de nieuwe huisvesting van het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM). De nieuwbouw kent veel tegenslag en wordt geplaagd door conflicten.

Het prestigieuze project – een opdracht van het Rijksvastgoedbedrijf – werd gewonnen door het consortium Strukton, Hurks en Heijmans.

In het kort: vanwege de precisieapparatuur die gebruikt wordt door een instantie als het RIVM moet het gebouw vrijwel compleet trillingsvrij zijn. Met een snelweg en een nieuwe tramlijn naast de deur, kon het ontwerp dat er lag dat niet garanderen. De bouwers moesten meer dan een jaar extra rekenen om het ontwerp kloppend te krijgen. Er was geruzie met het Rijksvastgoedbedrijf over wie de meerkosten op zich zou moeten nemen. En ook tussen de bouwers was er getouwtrek.

En nu? Is er nog maar één bouwer overgebleven. Dat is Strukton. De andere twee bouwers zijn met ruzie en forse verliezen vertrokken.

In vakblad Cobouw zei Gerard Sanderink, baas van Strukton daarover: „Ik zal maar niet zeggen hoe ik die periode zelf beleefd heb.” Op den duur wilde Strukton gewoon beginnen, desnoods zonder akkoord van de banken. Sanderink tegen Cobouw: „Ik ben degene die heeft gezegd: stoppen met ruzie maken. Ik ga gewoon heien. Heijmans was daar helemaal van over de rooie. Maar dat interesseerde me niet.”

Het is de bedoeling, dat de medewerkers het nieuwe gebouw in het najaar van 2021 betrekken. Oorspronkelijk was de gedachte, het pand drie jaar eerder gereed te hebben. De vertraging kost tientallen miljoenen. Achteraf is pas gebleken hoe moeilijk de bouwopgave was, zegt het Rijksvastgoedbedrijf. Iedereen heeft er te makkelijk over gedacht.

Sanderink pompte later noodgedwongen 19 miljoen euro in Strukton ten behoeve van de solvabiliteit.

Het Rijksvastgoedbedrijf geeft aan de contractvorm ook nog te gaan evalueren…

Hoe kan het “zijn” dat het consortium aanvankelijk dacht te voldoen aan de gestelde eisen wat betreft mogelijke trillingen en dat later blijkt dat dit totaal niet het geval is? Gewoon mensenwerk of zijn de belangen te groot geworden? Ik heb er gemengde gevoelens bij en eerlijk, soms lijkt het proces te rigide. Een aanbesteding kent zo zijn eigen merites.

Risicovolle projecten kunnen organisaties helemaal uitputten. Leg in bidtrajecten de focus op het winnen en heb daarnaast oog voor een succesvolle uitvoering.

Blijf je commentaar en feedback vooral sturen. Dank voor het lezen en heb een goede week!

Groet,

Victor

 

Waarom beoordelen we dezelfde situatie anders voor en na de lunch? Wat heeft het weer voor invloed op de analyse van een aanbesteding of RfP?

Daniel Kahneman legt in zijn boek Thinking, Fast and Slow uit waarom we vaak verkeerde inschattingen maken en geeft tips om deze valkuilen te vermijden en betere beslissingen te nemen. Meer hierover in de volgende nieuwsbrief.