Voor de duidelijkheid: er waren ook heel veel lopers die de tweede keer minder snel liepen. Dat kan de vorm van de dag zijn, of de weersomstandigheden. Op de tweede avond was het warmer en winderiger dan op de eerste avond.

Maar van mijn loopmaatjes bij A.V. Phoenix zette vrijwel iedereen de tweede keer een betere tijd neer. Oefening baart kunst. Het parcours is inmiddels bekend. En als je de eerste keer te snel of langzaam startte, zorg je de tweede keer voor een betere pacingstrategie.

Maar dat is niet het hele verhaal, begrijp ik van mijn trainer en sportarts Bernard te Boekhorst: ook de motorische aansturing van je spieren verloopt de tweede keer beter.

“Het is net als bij krachttraining”, zegt Bernard. ‘Door wedstrijden te lopen gaan je spiervezels, gestimuleerd door de zenuwen, effectiever en in een beter opvolgpatroon samentrekken.“

Je spiervezels zelf veranderen niet, maar je leert ze dus wel beter in te zetten door voluit te gaan op een korte afstand. "Dit effect gaat tot en met 10 kilometer denk ik wel op”, aldus Bernard. Van een (halve) marathon word de motorische aansturing van de spiervezels over het algemeen niet beter.

Bekijk je het puur vanuit de fysiologie, dan zou de tweede race bij iedereen beter moeten gaan dan de eerste. Maar een mens is meer dan zijn machinerie. We zijn geen robots. Sport is gedrag en gedrag is nooit vrij van psychologie. Ook al laten fysiologische data zien dat je een PR kan lopen, je moet die wedstrijd altijd nog zelf uitvoeren.

Toch ga ik er stiekem wel vanuit dat die verbeterde aansturing van mijn spiervezels volgende week een snellere tijd oplevert.

Reageren? Dat kan via een reply op deze post, of via Twitter en Instagram.

Fijne dag nog!

Mariska van Sprundel

Wetenschapsjournalist | Auteur Alles wat je wilt weten over hardlopen en Missie marathon | Looptrainer recreanten A.V. Phoenix