De Fransen komen. En dat merkt Brussel nu al. Vanaf 1 januari wordt het land voorzitter en zoals altijd wanneer een groot land voorzitter wordt, kijkt iedereen met meer dan normale belangstelling uit naar plannen en daden.
Er wordt een vliegende start verwacht, omdat president Macron in april voor zijn herverkiezing staat. Europa kan helpen om hem de laatste maanden een beetje extra kleur op de wangen te geven. De eerste tekenen zijn nu al te zien.
Zo heeft Frankrijk actief meegeholpen om het wetsvoorstel van Agnes Jongerius om het Europees minimumloon te verhogen er door te krijgen. Hij wil dat het wetsvoorstel voor de verkiezingen klaar is, zodat hij z'n sociale gezicht kan oppoetsen tegenover de gele hesjes beweging.
Dan hebben we nog de kernenergie discussie. Macron wil dat kernenergie groen wordt verklaard zodat bouwers (voornamelijk Franse bedrijven) voordelig geld kunnen lenen. Dat is niet alleen goed voor de grote energieondernemingen, maar ook voor de werkgelegenheid.
En we zien het bij de handelsverdragen. Frankrijk ligt dwars, officieel vanwege milieu- en klimaatargumenten, maar het komt Macron ook goed uit om de boeren en andere plattelandsbewoners gerust te stellen, dat Frankrijk geen uitverkoop houdt en goedkope producten importeert uit onder meer Zuid-Amerika.
Minister Clément Beaune: “Het zijn niet deze gekke Fransen omdat ze verkiezingen hebben, het verzet is breder in Europa tegen de handelsverdragen.”
Wat willen de Fransen?
Ze vatten hun voorzitterschap samen in drie woorden: milieu, digitaal en sociaal. En die thema’s zullen ook doorklinken in de grote toespraak die president Macron in januari in het Europees Parlement in Straatsburg wil houden, waarbij hij hoopt op een volle zaal. Daarnaast willen de Fransen een grote Europese top, met alle grandeur die daar bij hoort, in maart organiseren. Europa in 2030 is de werktitel.
De kers op de taart moet een overeenkomst over een CO2 heffing aan de grens van de EU worden. Over alle producten die buiten de EU zijn geproduceerd en waar CO2 bij is vrijgekomen, wordt een heffing betaald. In Brussel CBAM genoemd.
Dus over staal, elektriciteit, mest moet op basis van de koolstof (CO2) voetafdruk geld (een heffing) worden betaald. Dat zorgt voor veel problemen bij landen als de Verenigde Staten en China. De rapporteur voor het Europees Parlement Mohammed Chahim krijgt dagelijkse tientallen lobbyisten over de vloer die allemaal willen dat de heffing anders wordt of verdwijnt.
De angst voor een nieuwe handelsoorlog is groot. Maar Frankrijk durft het wel aan. Minister Beaune heeft geleerd van, wat hij noemt, fouten uit het verleden. Niet eerst proberen op wereldschaal proberen iets te regelen, maar eerst Europees en dan kan de wereld daar op reageren en is het Europese akkoord de standaard. Hij sluit allianties daar niet bij uit. Als ze willen aansluiten bij de Europese normen kan dat.
Dat wordt een flinke kluif
Zeker. En de successen moeten in de eerste maanden worden behaald, zodat Macron ook daarna nog president is. “We zullen het voorzitterschap niet misbruiken voor de herverkiezing”, beloofde Beaune deze week nog plechtig. Hij denkt wel dat er minder geslapen kan worden, omdat er heel wat werk te doen is. “Maar onze inzet, onze thema’s zouden hetzelfde zijn geweest ook als er geen verkiezingen waren. We gaan het echt niet door elkaar halen.”